28 maart - Een vermoeiende dag

Vanochtend moesten we om 09:00 beginnen, ik kon gisteren niet in slaap komen en was vanochtend ook echt heel moe. Maar het is me toch gelukt om uit bed te komen. 

We waren weer te vroeg bij stage dus we wachten dan altijd even buiten. Bij de bushalte is een muurtje waar je op kunt zitten en je uitkijkt op  een klein boerderijtje, de man die daar woont (denken we) heeft heel veel katten. Een keer zagen we dat die man naar zijn huis liep en dat er gewoon 7 katten achter hem aan huppelde. Er zit altijd wel een kat op het land, waar we even naar zitten te kijken, voor we naar stage moeten.

Vandaag moest ik meehelpen op de groep met Leanne, maar gisteren moest ik de knutsels voorbereiden en daar was ik nog niet klaar mee. Dus dat heb ik eerst samen met Roxanne afgemaakt. Hier zijn de foto's van de konijntjes.

Toen we klaar waren was het al weer 10:00 een tijd om te eten. We hebben geholpen met eten geven. Daarna ben ik met de kinderen (we hadden er 5) naar de speelruimte gegaan. Daar heb ik even met ze gespeeld. Toen zijn we begonnen met de knutsels. Toen we daar aan bezig waren kwam Rox vertellen dat Tamara een ei kapot had geknepen, ze wist niet dat het ei niet gekookt was. Nou, wat een drama! En een chaos. Ze lieten Rox alleen met de kinderen, alles zat onder de soort van Ecoline. Alle kinderen renden rond, het was echt niet normaal. Toen had Tamara ook nog met de doek waarmee ze het ei op had geruimd de tafels afgedaan dus toen werd Leanne boos dat overal nu salmonella zat. Tamara gaf als antwoord dat het ei niet raar rook en dat het ei dus wel goed was, nou ik weet het niet hoor maar volgens mij kan je niet aan een ei ruiken dat het besmet is met salmonella. 

We moesten de knutselkamer opruimen, en dat is best lastig als je niet weet waar alles moet. Dus toen hebben we alles waarvan we het plekje konden vinden opgeborgen. Maar ik was ook bang om dingen weg te gooien, want ze hergebruiken hier echt alles. En toen gebeurde er nog iets vies, Rita vroeg of ik een tasje kon vinden voor de schortjes van haar kinderen. Dus ik zag een papieren zakje. Ik opende het en er zat een papieren bakje in. Ik wist niet of er iets in zat dus toen heb ik hem open gemaakt. Ik schrok me echt rot. Er zat een soort van beschimmeld iets in, maar er zaten grijze haren op, dus ik dacht dat het een muis was, Rita rende ook weg, en ik gilde. Het bleek een slak te zijn die in een bakje met eten was gekropen en toen dood was gegaan en beschimmeld was. Hoe dat kan op een kinderdagverblijf is voor mij een vraag. 

Daarna hebben we nog verf gemengd, en hebben we de slappe lach gekregen. Rita zingt graag voor de kinderen, maar ze zingt ontzettend vals, dus dat is zo komisch. En toen konden we niet meer stoppen. Leanne dacht dat we aan het huilen waren. Maar ze snapte ook niet helemaal wat een slappe lach was. Maar ja, hoe moet je dat nou uitleggen? Ik heb de rest van de middag om alles moeten lachen. Ze keken wel een beetje raar, maar we hadden het naar ons zin. 

We hebben vandaag een traditioneel Maltees koekje geproefd. Ik weet niet meer hoe het heet maar ze maken het met Pasen veel. Het was een dikke koek met een chocoladelaag en sprinkels eroverheen. Het smaakte een beetje naar van die baby nijntje koeken. Ze waren wel lekker, maar ze zeiden dat dit niet de echt waren, en dat we morgen echt zelfgemaakte kregen te proeven. Ik ben erg benieuwd. 

We dachten dat we al wel rond 15:00 naar huis mochten, net als altijd. Maar dat mocht niet, we moesten tot 16:00 blijven. Want Tamara was maar alleen, Tamara zei tegen ons dat we wel mochten gaan, dat alles wel lukte maar Christina zei dat we moesten blijven tot 16:00. Dus toen hebben we nog even in de knutselkamer gekeken, en toen zijn we iets vies tegen gekomen. Ik pakte en schaaltje op en zette het op zijn plek. Toen zag ik een tasje, ik keek eens goed en toen zag ik twee vogelspinnen! Ik begon wel aan mezelf te twijfelen, dat kan toch niet. Dus ik kreeg helemaal de kriebels en heb Roxanne erbij geroepen. Zij kreeg ook de kriebels. Ik heb zo'n hekel aan spinnen en helemaal zulke grote. Dus toen we weg gingen hebben we er nog naar gevraagd, wat blijkt: Leanne heeft 2 vogelspinnen op haar kamer, die vervellen als ze gaan groeien en dat heeft ze dus mee genomen om aan de kinderen te laten zien. Nou ik vind het maar vies. Ik zou bang zijn dat die beesten ontsnappen en over me heen lopen, bah. 

We zijn om 16:00 nog naar de Lidl gegaan om brood te kopen en crackers. Om 17:30 waren we thuis. We hebben broccoli en friet gegeten. We hadden geen vlees meer, alleen gehakt, maar dat bewaar ik voor de lasagne. Nu zit ik op de bank, met mijn badjas aan, natuurlijk. We gaan nog even ontspannen en ik ga vroeg naar bed want ik val nu al bijna in slaap. Morgen laatste dag werken voor het weekend. We gaan van het weekend allemaal leuke dingen doen. Ik heb er zin in. ​