5 - 14 mei - Weekblog

Dit is een beetje een rare blog maar ik ben al een hele poos ziek dus had  even geen zin om een blog te schrijven, ik zal niet van elke dag wat schrijven want dat is nogal saai, we hebben de meeste tijd thuis gezeten. 

Zaterdag 5 mei

Vandaag hebben we toch besloten dat we na alle dagen ziek thuis te zitten maar eens uit de deur moeten. We hebben de wekker gezet en bekijken in de ochtend waar we naar toe willen gaan. Het wordt het vogelpark. Het is een lange busreis,  maar we hebben toch besloten met de bus te gaan, elke keer met de taxi kost zoveel geld. De bus kwam alleen niet opdagen waardoor we het laatste stuk toch met de taxi zijn gegaan. Het vogelpark was niet druk. We waren met nog 6 andere mensen. De vrouw die ons de kaartjes had verkocht zei dat de uilen los waren en dat we ze mochten aaien, ze zijn tam. Nou dat vinden we allebei heel eng. We hebben een rondje gelopen en foto's gemaakt. Toen we alles gezien hadden zijn we naar de uitgang gelopen.

Daar zagen we de vrouw die ons de kaartjes had verkocht en dus ook de eigenaresse bleek te zijn van dit park. Ze had een slang vast. Ik ben als de dood van slangen dus ik zat gelijk al te miepen. Maar ze was heel rustig en vroeg of we hem aan wilden raken. Dat durfde ik wel, maar alleen als ze die kop bij me vandaan hield. Daarna vroeg ze of ik zijn staart vast wilde houden. Okee dat lukt ook wel. Het was wel een heel raar gevoel want het was een wurgslang dus die kronkelt direct rond alles wat hem vast heeft. Dat voelde dus heel raar. Daarna legde ze hem op de grond en dat vond ik eigenlijk nog enger. Ze gaf aan dat ze hem terug in het hok ging doen, maar Rox en ik hadden besproken dat we hem nu eigenlijk wel helemaal vast moeten houden, dan hebben we een leuk verhaal. Dus ik heb hem vastgehouden en daarna rond mijn nek gehad, Rox heeft foto's gemaakt, op 90% sta ik met een heel lelijk bang gezicht. Op een paar lach ik, dus dat zijn wel leuke foto's. Ik ben ontzettend trots op mezelf dat ik dat gedaan had. Maar ik kan het nog steeds niet geloven.

Daarna hebben we samen met die vrouw de uilen geaaid, heeft ze ons voer gegeven om de eendjes te voeren en heeft ze ons haar vriendje bobby laten zien. We hebben hem mogen aaien en zij knuffelt met hem en geeft hem kusjes, heel grappig om te zien, maar we zagen ook echt dat ze van haar dieren houdt. Daarna heb ik de flamigo's mogen voeren, ze kwamen allemaal lekker dichtbij waardoor Roxanne mooie foto's heeft kunnen maken. En ik heb gezien hoe ze eten en dat had ik nog nooit gezien. 

Zondag 6 mei

Vandaag zijn we naar een dierenpark geweest, de tweede helft ook weer met de taxi, dit viel alleen een beetje tegen. Omdat we het gisteren zo naar ons zin hadden gehad was dit een beetje karig. Het enige verschil was dat ze leeuwen hadden en aapjes. Je kon op de foto met welpjes maar dat kostte 25 euro dus dat hebben we niet gedaan. We zijn dus nog even gebleven en zijn daarna richting huis gegaan, dit was een eind lopen en daarna hebben we een taxi gebeld want de bus zou pas over 40 minuten komen en dan weet je hier nog geen eens zeker of er wel echt een bus komt. De taxichauffeur was een Nederlandse man die hier al 5,5 jaar woont. We vinden het nog steeds heel raar als iemand Nederlands tegen ons praat. Hij heeft ons afgezet op een busstation waar we over zijn gestapt op de bus naar huis. 

Maandag 7 mei

Vandaag gaan we naar Gozo, het eiland naast Malta. Malta bestaat uit 3 eilanden, Malta, Gozo en Comino. We zijn eerst met de bus naar het uiteinde van Malta gegaan, helemaal aan de andere kant. Dit is een uur met de bus. Daar stappen we over op de veerboot naar Gozo. We weten niet zeker of we zwart hebben gevaren maar we hebben geen kaartje hoeven kopen ergens, we weten nog steeds niet of het de bedoeling was of dat we het eigenlijk wel ergens hadden moeten kopen. De reis naar Gozo duurde ongeveer 20 minuten. Toen we daar aankwamen hadden we niet echt een plan wat we wilden doen, we hebben nog ruzie gehad met taxichauffeurs want ze zaten zich zo op te dringen, we  hadden al 3 keer gezegd dat we niet mee wilden, en ze gingen maar niet weg, dan wordt ik geïrriteerd.

Toen er een bus kwam hebben we die genomen zonder na te denken. We zijn in het midden van Gozo uitgestapt en hebben opgezocht waar we nou eigenlijk naar toe wilden. We wilden naar het strand. Maar om naar dat strand te gaan moesten we weer met de bus terug  naar de veerboot en dan overstappen. Dus we hebben een uur verspilt, maar goed. Om 12 uur waren we op het strand. Eindelijk een zandstrand. Toen we 10 minuten lagen vroeg ik mezelf af waarom we ooit gewenst hadden voor een zandstrand. Ik was vergeten hoe irritant dat zand is. Maar het was wel lekker en we zijn lekker bruin geworden. Om 17 uur zijn we met de veerboot terug gegaan naar Malta. Nu moesten we wel een kaartje kopen. De reis naar huis was best zwaar, ik had sinds gisteren oorpijn en dat zette ook op de boot lekker door. De reis naar huis duurde nog lang en ik had niks aan pijnstilling bij me, niet zo lekker dus. De bus naar huis zat ontzettend vol en we moesten staan, ik had absoluut geen grip dus schoof alle kanten op, we hebben wel gelachen dus dat scheelt weer. 

Dinsdag 8 mei

Vandaag gaan we naar Comino, naar de blue lagoon. We gaan weer met de bus naar de veerboot en stappen daar in een klein bootje die naar de blue lagoon gaat. Onderweg zijn we langs verschillende grotten gegaan met het  mooiste heldere water, echt heel mooi. De blue lagoon was ook heel mooi en het water was ontzettend helder. Het water was koud maar na een paar minuten was ik gewend en heb ik een poosje gezwommen. We hebben gezeten, gezwommen en zijn nog de berg op wezen wandelen, het was heel mooi. We zijn met de boot van 17 uur terug naar Malta gegaan. Om 19 uur waren we thuis. 

Woensdag 9 mei

Roxanne en ik voelen ons allebei niet lekker, Rox hoest veel en ik heb last van mijn oren en ben ontzettend moe. We besluiten vandaag lekker rustig aan te doen, maar we moeten wel boodschappen doen. 's Avonds eten we preitaart. 

Ik had een zware nacht, om 3 uur werd ik wakker van de oorpijn, ik weet niet goed wat ik moet doen, ik neem maar weer neusspray, paracetamollen en besluit te gaan douchen. Het duurde lang voor de oorpijn weg was, om 5 uur sliep ik denk ik weer. De volgende ochtend moeten we weer naar stage. 

Donderdag 10 mei

Vandaag moeten we naar stage. Ik ben gebroken van de nacht. Roxanne voelt zich niet goed. Toch besluiten we naar stage te gaan. Roxanne heeft haar temperatuur opgemeten en had verhoging. Ik had 35 graden, wat ik ook een beetje vreemd vond. 

Wat wel heel leuk was, we zijn twee weken van stage weg geweest, en de kinderen waren heel blij me weer te zien, ik kreeg knuffels. Ze riepen Rhodé en Miss Rhodé en lieten allemaal trots zien wat ze aan het doen waren. Een kindje kwam echt lekker tegen me aan staan heel de dag. Ik vroeg heb je me gemist, Ja! Zei hij, dan smelt je hart toch wel even hoor. Zo lief. 

Stage deed heel raar over het feit dat we nog steeds/weer ziek waren. Christine gaf aan dat we goed voor onszelf moesten zorgen, ik gaf aan dat we vroeg naar bed gaan, dat ik zelf kook en dat we gezond eten. Ze zegt dat ze ons niet geloofd en denkt dat Rox een zonnesteek heeft. Ook zegt ze dat we niet zo veel uit moeten gaan, waarna ik aangeef dat we al 3 weken niet uit zijn gegaan en de hele vakantie in huis hebben gezeten. Ook zegt ze dat we niet zo veel pizza moeten eten. Ik vond die reactie echt niet gepast. We geven aan dat we naar de dokter gaan. We mogen eerder weg, 15 uur.

We gaan naar huis en wachten tot het 16 uur is, dan is de dokter aanwezig. We gaan en moesten best een poosje wachten, daarna worden we naar binnen geroepen en hebben we een andere dokter dan de vorige keer, gelukkig. Ik zag er tegen op om naar dezelfde dokter te gaan, omdat hij de vorige keer niet goed heeft gekeken. De dokter begint bij Rox en concludeert dat ze een voorhoofd-holte ontsteking heeft en een longontsteking. Ze krijgt antibiotica. Ik ben aan de beurt en vertel waar ik last van heb. Als hij in mijn oren kijkt zegt hij dat hij schrikt en dat ik absoluut niet onder water mag met mijn oren. Ik heb een oorontsteking en krijg ook antibiotica. Roxanne is echt ziek, gaat thuis op de bank liggen en we zijn maar vroeg naar bed gegaan, ik voel me ook echt niet goed. Om 21 uur gaat het licht uit, ik val zo in slaap. De volgende ochtend hoeven we niet naar stage, ik wordt om 8:30 wakker, lekker nachtje. 

Vrijdag, zaterdag en zondag hebben we de hele dag eigenlijk thuis gezeten. We hebben niks gedaan, we zijn wel even buiten geweest waarna ik totaal in elkaar zakte van de hitte. Ik voel me niet lekker van de antibiotica. Ik ben misselijk, heb geen honger en ben energieloos en wil alleen maar slapen. En dat heb ik veel gedaan. Elke nacht was ik weer moe en sliep ik 10-11 uur. 

Maandag 14 mei

We gaan weer naar stage, ik voel me absoluut nog niet goed, maar we gaan het proberen. Vannacht ben ik wakker geweest van mijn oor. Dus ik heb niet zo goed geslapen. 

Deze stagedag was echt niet heel leuk, we hadden te weinig personeel. Maar nog heb ik het idee dat we niks doen. Als ik tegen stage zeg dat ik me nog steeds niet lekker voel krijg ik scheve hoofden. Erg jammer. Als het twee uur is krijgen we de opdracht verder te werken aan ons project. Ik vind het een stom project en het is niet mijn idee en niet wat ik zou maken waardoor ik het lastig vind om creatieve ideeën te verzinnen. Alles wat ik heb verzonnen tot nu toe is afgekeurd dus dat werkt ook niet mee. Het lukt ons niet om iets te bedenken dus gaan maar weer naar binnen. Als we zeggen dat we naar  huis gaan wordt ons verteld dat we maar eens moeten opschieten met ons project. Ik ben maar weggelopen want dat schoot bij mijn niet helemaal in het juiste keelgat. We zijn naar huis gegaan, hebben een pastasalade gegeten en nu ga ik al weer bijna lekker slapen, ik ben erg moe van deze dag.