15 maart - Eindelijk een goede dag

15 maart 2018 - Msida, Malta

Hallo allemaal,

vandaag niet echt een hele leuke blog. Er zijn niet zo veel blunders geweest vandaag. 

Vanochtend zijn we weer om 07:00 wakker geworden, dit is een fijne tijd. Ik heb gedoucht en me klaar gemaakt. Om 07:30 heb ik een smoothie gemaakt, eindelijk weer een smoothie, het is alweer 4 dagen geleden. Het enige probleem was dat een huisgenoot nog aan het slapen was en niet zo blij was met het harde geluid van de blender, totaal niet over na gedacht. Gelukkig was de smoothie al klaar dus kon ik hem uit doen. Ik heb vandaag een smoothie en een salade meegenomen naar stage, we hoefden maar tot 14:00. 

We gingen om 08:15 weg en liepen naar de bushalte. We waren net te laat en de volgende bus ging pas weer een half uur later, waarschijnlijk gingen we dan te laat komen dus we baalden wel. We zijn naar een andere bushalte gelopen en daar hebben we gewacht maar de bus kwam niet. Dus hebben we toch de bus gepakt waar we een half uur op moesten wachten. Alsnog waren we ruim op tijd. 

Dat was het begin van de stage dag. We kwamen binnen, Leanne vertelde ons dat een van ons bij de baby's zou gaan werken en een bij de oudere kinderen. Omdat zij zich niet goed voelde, haar hond was erg ziek en zou misschien vandaag afgemaakt moeten worden. Daarom kon ze niet gezellig zijn en ons meenemen in de dag. Roxanne ging bij de baby's helpen, ik bij de oudere kinderen. Maar na 10 minuten kwam Roxanne ook helpen bij mijn groep omdat er maar 3 baby's waren en Rita - de leidster van de baby's - het wel redde in haar eentje. 

Ik zal het dagprogramma zo goed mogelijk proberen te vertellen. 

Eerst kijken de kinderen tv tot het 09:30 daarna gaan de jongere kinderen eten, de oudere kinderen gaan in de kring, het goedemorgen liedje zingen en de dag bespreken. Daarna is het tijd voor gymnastiek. De kinderen doen een dansje. We zijn daarna naar buiten gegaan. Om 10:00 gaan de oudere kinderen eten. Dan gaan ze knutselen. Na het knutselen naar de wc en luiers verschonen. Toen hebben ze naar leerzame liedjes geluisterd. Om 13:00 eten de kinderen nog een keer. Daarna hebben ze film gekeken. 

Het valt op dat de kinderen veel verder ontwikkeld zijn dan de kinderen in Nederland. Een kind van 2 kan hier al tellen tot 10, in Nederland kunnen ze dat pas als ze richting de 4 zijn. Ook praten ze al goed. 

Ook vind ik het opvallend dat ze best agressief tegenover de kinderen zijn. Ze stralen veel liefde uit, maar als er iets niet gaat zoals het hoort wordt er naar Nederlandse richtlijnen niet pedagogisch gehandeld. Ze vragen niks of geven geen opdracht. Ze praten hard tegen de kinderen en bijvoorbeeld als ze niet goed op de bank zitten worden ze gelijk door de leiding terug op de bank neergezet. 

We hebben ook aangegeven aan Christina dat we niet goed weten wat we moeten doen. We nemen veel initiatief maar als de kinderen film zitten kijken kunnen we vrij weinig doen. Ik heb vanmiddag al uit mezelf 5 Engelse boekjes voorgelezen. Maar we worden niet echt op sleeptouw genomen. Wat blijkt, de leiding van de oudere kinderen zit zelf nog op school dus is eigenlijk ook een stagiaire. Logisch dat zij ons geen dingen geeft om te doen of ons feedback durft te geven. 

Vanavond heb ik krootjes met aardappelen en spek gekookt. De spinazierollade van gisteren was trouwens heerlijk. De kroten met spek ook. Ik vind het heerlijk om na een dag werken of rondlopen te koken. Ik heb wat te doen en er komt iets lekkers uit. We hebben de taken nu zo verdeeld. Ik kook, Roxanne ontfermt zich over de was en de afwas. Wij vinden de taken zo prima verdeeld dus dat is fijn. Tot nu toe gaat het huishouden doen echt heel goed. We werken goed samen, houden alles schoon en verdelen de taken goed. Ook zitten we op een lijn, wat erg fijn is. We plakken alle bonnetjes in een schrift zodat we goed weten hoeveel we per week uitgeven en hebben een gezamenlijke pot voor de boodschappen. We hebben voor deze week alle maaltijden ingepland en daar hebben we ook al de boodschappen voor. We eten elke dag gewoon 's avonds gezond met aardappels/rijst/pasta enz, vlees en groente en op zondag eten we pizza. 

Het enige nadeel is nog steeds mijn matras, ik vind het een wonder dat ik nog niet zo'n last heb van mijn rug en nek, ik denk dat het komt omdat ik mijn eigen kussen heb. Maar vanacht ben ik wakker geworden omdat ik pijn had aan mijn schouder omdat er een veer in stak. Ook heb ik blauwe en beurse plekken op mijn benen van het matras. Ik hoop dat ik ergens een matrastopper kan vinden, want dit is gewoon niet goed. 

Ook is het erg jammer dat er nog steeds niemand langs is geweest om schoon te maken, dit was wel beloofd. En niemand van de huisgenoten ruimt zijn afwas op. Vanavond heeft Roxanne het allemaal opgeruimd, ik hoop dat ze het nu uit zichzelf gaan doen en niet weer laten staan. 

Tot zover mijn blog, niet veel bijzonders, toch merk ik dat ik veel heb om te typen. Misschien gebeurt er morgen nog iets bijzonders? We zullen het zien. Vanavond in ieder geval niks bijzonders meer, lekker relaxen want stage lopen is toch wel vermoeiend. Groetjes, welterusten