9 april - Naar de huisarts

9 april 2018 - Msida, Malta

Ik heb al sinds zaterdag last van steken in mijn rechterborst. Ik wist niet goed wat het was maar keek het even aan. Zondag had ik er weer last van, ik sliep gisteren ook pas om 2:00 door omstandigheden. Vanochtend werd ik wakker met trillende handen en weer pijn in mijn borst. Ik snapte niet goed waar het vandaan kwam. Maar we gingen gewoon naar stage. 

De bus was langs onze afslag gereden dus we moesten een eind lopen. We waren ongeveer 5 minuten te laat. Gelukkig weer geen probleem. Ik stond vandaag op de groep met Leanne, zij was met de kinderen buiten. Ik ging mee spelen. Op een gegeven moment geeft ze aan dat ze even weg moet om haar ouders naar het ziekenhuis te brengen en dat ze binnen 15 minuten weer terug is, dus dat ik alleen was met de kinderen. Dit mag eigenlijk niet, maar ik vond het niet erg want ik vind de oudere kinderen leuk. 

Ik ging een boekje met ze lezen buiten en ze was inderdaad met ongeveer 15 minuten terug. Daarna zijn we naar binnen gegaan en hebben de kinderen gegeten. Toen begon het. Het was zo'n chaos, er waren 3 kinderen aan het krijsen. Ik kreeg weer steken in mijn borst, mijn hart ging als een gek tekeer, mijn handen trilden en ik zweette me rot. Ik raakte in  paniek. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik moest huilen en heb gevraagd of ik mijn moeder mocht bellen. Gelukkig mocht dat. Ik heb aan mama advies gevraagd en ze zei dat ik naar de huisarts moest. Dus ik heb gevraagd aan Leanne of dat  mogelijk was. Ze heeft me gebracht naar de huisarts waar Christine en haar man ook waren. We moesten best lang wachten, Christine stelde een aantal vragen over hoe ik me voelde en na een poosje was ik aan de beurt,  ik heb gevraagd of Christine mee wilde  naar binnen, gelukkig wilde ze dat. Ik heb verteld wat er gebeurde en hoe ik me voelde, ondertussen moest ik nog steeds huilen. Ik heb verteld dat het allemaal te veel is, dat ik met mijn hoofd op  5 verschillende plekken moet zijn. De dokter stelde nog wat vragen en heeft me een kalmeringsmiddel voorgeschreven. Ik moet dit 10 dagen slikken en dan moet ik terug om te checken of het beter gaat. Ik heb de medicijnen opgehaald, daarna zijn we terug gereden naar stage. 

Bij stage heeft Christine eerst haar man afgezet bij hun huis, daarna hebben we samen nog in de auto gepraat, over hoe het komt dat dit gebeurt is. Ik heb uitgelegd waar ik stress van heb. Dat ik het moeilijk vind om los te laten en de controle uit handen te geven. Ze snapte het heel goed en heeft ook advies gegeven over hoe ik kan weten wanneer ik iets kan los laten. Kan ik er iets aan veranderen? Nee, dan moet ik het loslaten. Ja? Zoek een oplossing en als het op gelost is, laat het dan ook los. We hebben ook naar een oplossing gezocht voor op stage. We krijgen tijd om aan onze verslagen te werken op stage, zodat ik als we naar huis gaan nergens meer aan hoef te denken. Heel fijn. 

Daarna zijn we naar binnen gegaan. Ik heb het weer opgepakt, ik had al zo'n pil ingenomen dus ik was weer rustig. De middag is vrij normaal verlopen. Ik heb Aan de Hand aan Christine laten zien, ze vond het helemaal geweldig. 

Om 15:15 mochten we naar huis. We hebben kip, friet en champignons gegeten. Daarna ben ik bezig geweest met mijn verslag. Nu ga ik nog even ontspannen en daarna naar bed want ik moet even bijslapen.