17 maart - Eerste weekend
Vanochtend werd ik 09:00 wakker. Roxanne heeft de was in de wasmachine gedaan, ik heb me klaar gemaakt en we hebben samen een broodje gegeten bij de Subway. We hebben nog een poosje lekker in de zon gezeten op het terasje en zijn daarna terug naar huis gegaan want de was moest uit de wasmachine. Onderweg naar huis zijn we nog langs winkels gegaan omdat we nog wat spulletjes nodig hadden onder andere wasknijpers, we hebben een eigen balkon met waslijn, maar het waait soms zo hard en dan liggen alle kleren op de grond. We hebben dit gekocht en ook kruiden om mee te koken, want met alleen zout red ik het niet om een lekkere maaltijd op tafel te zetten. Ook hebben we een kaartspel gekocht zodat we vanavond kunnen kaarten.
Ik had vanacht een vervelende droom gehad, je weet wel, er gebeurt iets vervelends, je wilt wegrennen maar je komt amper vooruit. Echt niet leuk. Mijn vader zat in mijn droom dus ik had hem een berichtje gedaan en ik voelde me opeens heel emotioneel en had heimwee. Voor het eerst deze week. Ik denk dat het komt omdat de rest van de week heel druk was en ik ontzettend afgeleid was en thuis een beetje uit mijn hoofd heb kunnen zetten. Ik raakte een beetje in paniek, ik heb gebeden en mezelf weer rustig gekregen. Toch heb ik toen we thuis kwamen nog gebeld met papa en toen moest ik huilen en kwam alle ellende eruit. Het bed dat niet lekker ligt, al het gezeik van stage, dat ik thuis toch wel mis. We hebben even gepraat, nadat het gesprek voorbij was heb ik nog even moeten huilen en daarna knapte ik al weer op.
We hebben een beetje restjes geluncht, ik had van de tomatensaus die gisteren over was tomatensoep gemaakt; gewoon een bouillon blokje erdoor heen en water. En er was nog wat over van de spinazie rollade van woensdag. Ik heb dit opgewarmd en het was heerlijk.
Hierna hebben we ons klaargemaakt en gekeken waar we het beste konden winkelen. We kozen ervoor om naar Valletta te gaan. Daar hebben we heerlijk gewinkeld en ik heb aardig wat gekocht. 4 T-shirts, een rokje en een joggingbroek voor stage, 3 notitieboekjes en sloffen.
Ik had ook nog een leuke blunder. Natuurlijk, altijd. In Valletta heb je hele gekke winkels. Het is een deur en dan heb je verschillende soort kamers en verdiepingen waar verschillende winkels in zijn. Op een gegeven moment waren we de weg kwijt en wisten we niet meer waar de uitgang was. Ik dacht dat het naar boven was dus ik stapte op de roltrap naar boven. Toen riep Roxanne: hier is de uitgang. Dus ik stond op die trap naar boven, ik keek zo naar Rox en ze zegt, heel snel naar beneden lopen, dan lukt het nog wel. Nou ik heb nog nooit zo hard de trap afgelopen. Dat moet er vast heel dom uit hebben gezien maar gelukkig ben ik niet gevallen en is het gelukt om naar beneden te rennen.
We wilden graag uit eten maar hadden toch besloten naar huis te gaan en wraps te eten, dat stond eigenlijk op de planning. We liepen terug naar de bushalte en ik rook McDonalds frietjes dus ik zeg. Ik heb zin in de Mac. Toen hebben we heel fout bij de Mac gegeten. En alle mensen die bij de Mac werken zien er een beetje uit als de mensen die in de bijstand zitten. Misschien een ideetje voor Nederland?
Ik heb nog met Len, papa en mama gebeld. Daarna zijn we naar huis gegaan. We gaan vanavond nog lekker spelletjes doen. Gezellig, jullie horen morgen weer van me, dan ga ik voor het eerst naar de kerk.
Naar aanleiding van de verschillende blogs wil ik je graag wat advies geven, zodat je sterker in je schoenen staat aankomende stage week.
1. Na ons bezoek heb ik gezien en gemerkt dat je een snelle denker bent. Bedenk dan dat niet iedereen zo snel denkt als jij. Dit staat los van cultuur en de gewoonte die de mensen daar hebben. Je wil graag nu verandering maar dit gaat niet op de manier zoals jij nu wil. Het begrip van de medewerkers van het kinderdagverblijf gaat niet zo ver als dat van jou.
2. Hoe kan je dit oplossen? Door je te realiseren dat zij trager zijn in hun begrip en te beseffen dat jij sneller van begrip bent. Je gaat in grote stappen op jou doel af. Maar door te realiseren dat zij trager denken voorkomt dat jij drie maanden in totale onbegrip daar rond gaat lopen.
3. Zoek één persoon met wie jij goed kan praten (medewerker vanuit het kinderdagverblijf) of in ieder geval daar dichtbij. Stel veel waarom vragen met een doel. Bijvoorbeeld waarom ze zo weinig verschonen en waarom ze dit op deze bijzondere wijze doen. Hierdoor breng je hen aan het denken. Hou er rekening mee (zeg het nogmaals) dat zij waarschijnlijk trager denken dan jij, dat betekent dat je soms het idee krijgt dat je je tijd aan het verdoen bent. Hou rekening mee dat iets niet is wat het lijkt. Voorbeeld; luiers kosten geld, mensen praten niet graag over geld, veel luiers kosten veel geld dit zou zomaar een reden kunnen zijn waarom er niet veel verschoond wordt. Komt niet te snel met oplossingen dat kan hen gevoel geven dat zij niet bekwaam zijn daar houden mensen niet van.
4. Denk oplossingsgericht door je kwetsbaar op te stellen jij loopt stage en zij niet ook al weet je het beter. Je hebt tenslotte een "bak" aan ervaringen.
5. Vergeet niet dat Nederlanders direct zijn! Als je nu met een omweg moet communiceren gebruik dan de omweg kiezen. Dat geeft jou gesprekspartner een veilig gevoel!
Ik wil graag met je meedenken. Als er vragen zijn stel ze gerust dan kijken wij er eruit kunnen komen.
Geniet nu vooral van het weekend. De kerkdienst morgen, de zon, het eten, de spelletjes, ...
Vergeet niet dat de drie maanden snel voorbij zijn.
Groetjes uit een wit Zeeland.
Familie Bosma